بهترین روش‌های هزینه‌یابی برای مشاغل تولیدی

Bryanna Bach

October 25, 2017

هزینه‌یابی واقعی در مقابل هزینه‌یابی استاندارد – آنچه باید در مورد روش‌های هزینه‌یابی برای تولید بدانید

روش هزینه یابی چارچوبی در یک سیستم ERP برای نظارت بر موجودی، سودآوری و هزینه ها است. برای سازمان‌ها بسیار مهم است که این سطوح را برای به حداکثر رساندن سود و به حداقل رساندن جریان نقدی تلف شده دنبال کنند. در ادامه در مورد این موضوعات بیشتر بخوانید.

انتخاب روش صحیح هزینه یابی بخشی جدایی ناپذیر از شیوه های کارآمد تجاری به ویژه در صنعت تولید است. سازمان‌ها باید در نظر بگیرند که چگونه می‌خواهند موجودی را ارزش‌گذاری کنند و چگونه باید بهای تمام شده کالای فروخته شده را برای نظارت بر عملکرد کسب‌ و کار ثبت کنند. دو روش هزینه یابی عبارتند از:

• هزینه‌یابی واقعی: هزینه‌های واقعی و مقادیر موجودی واقعی را با استفاده از رشته‌های کنترل، بدون گنجاندن مقادیر بودجه‌بندی شده یا استاندارد ثبت می‌کند.
• هزینه‌یابی استاندارد: هزینه‌های متحمل شده را در برابر مقادیر استاندارد اندازه‌گیری می‌کند و تحلیل انحرافات را برای پایش عملکرد و کارایی ارائه می‌کند.

در زیر ما تفاوت های ظریف مربوط به انتخاب هزینه استاندارد یا واقعی برای یک کسب و کار تولیدی را توضیح می دهیم.

هزینه یابی استاندارد

ما در مرکز مشاوره مان  معمولاً به مشاغل صنعت تولیدی توصیه می کنیم از هزینه یابی استاندارد استفاده کنند. یک سیستم هزینه استاندارد دارای بالاترین سطح کنترل هزینه، یکپارچگی هزینه و ثبات مالی است. هزینه یابی استاندارد ارزش روزانه موجودی کالا و بهای تمام شده کالاهای فروخته شده را بر اساس سطوح (استاندارد) اندازه‌گیری می‌نماید. این به کسب‌ و کارها مبنایی برای مقایسه می‌دهد و شرکت را در مسیر مهاجرت به روش‌های هزینه‌یابی چابک در طول اجرای تولید چابک قرار می‌دهد. هزینه‌یابی استاندارد همچنین تحلیل انحرافات را برای اندازه‌گیری هزینه‌های شرکت و ارائه بینشی در مورد موفقیت کسب‌ و کار امکان‌پذیر می‌سازد. تجزیه و تحلیل انحرافات رایج شامل: قیمت خرید، مهندسی، برنامه ریزی ، واقعی و انحرافات دیگر است.

زمانی که یک سازمان از هزینه یابی استاندارد استفاده می کند، تصمیم اصلی که باید در گرفته شود تعیین این است که چند وقت یکبار استانداردها باید تنظیم شوند. گزارش دهی دقیق به تجزیه و تحلیل مستمر بستگی دارد، بنابراین کسب و کارها باید انتخاب کنند که هر چند وقت یکبار هزینه های خود را تجزیه و تحلیل کنند. ردیابی و ارسال روزانه هزینه‌های جاری و مقایسه با هزینه‌های انجام شده برای تعیین اینکه آیا استانداردهای جدید باید زودتر از آنچه سیاست‌ها و رویه‌های شرکت دیکته می‌کند انجام شوند یا خیر، معمول است.

چرا کسب‌وکارها روش‌های هزینه‌یابی را تغییر می‌دهند؟

یک روش هزینه‌یابی معمولاً در رویه‌های تجاری یک شرکت تعبیه می‌شود و عملیات حول آن ساخته می‌شود. هنگام پیاده سازی نرم افزار جدید، ارزیابی اثربخشی روش هزینه یابی فعلی مهم است. هر دو روش هزینه یابی مزایا و معایبی دارند. تفاوت اصلی بین این دو این است که چگونه کسب و کارها می خواهند موجودی را ارزش گذاری کنند و بهای تمام شده کالاهای فروخته شده خود را طبقه بندی کنند.

اگرچه اکثر مشاغل تولیدی از هزینه‌یابی استاندارد استفاده می‌کنند اما بسیاری از آنها برای افزایش انعطاف‌پذیری و گزارش‌دهی مکرر بدون تجزیه و تحلیل انحرافات، تغییر به هزینه یابی واقعی را در مد نظر می‌گیرند. کسب و کارهایی که به هزینه یابی واقعی روی می آورند باید آماده باشند:

• در اتوماسیون جمع آوری داده های سرمایه گذاری کنید
• یک تغییر پارادایم برای مدیریت موجودی در سطح زیاد یا سریال ایجاد کنید

تغییر به هزینه یابی واقعی برای مشاغل تولیدی می تواند بسیار دشوار باشد. از آنجایی که به چنین اندازه گیری دقیقی نیاز دارد، کارکنان در طبقه تولید باید با دقت تمام هزینه های مواد و موجودی را در بالاترین سطح پیگیری کنند، که می تواند فرآیندی زمان بر باشد.

هزینه یابی واقعی

بهتر است از هزینه واقعی در موارد بسیار خاص استفاده کنید. از آنجا که هزینه یابی واقعی باید مقادیر دقیق موجودی و بهای تمام شده کالاهای فروخته شده را برای هر سفارش ردیابی کند، این روش زمانی موثرتر است که یک کسب و کار محصولی با قابلیت پیکربندی بالا تولید کند یا نیازهای مشتری متفاوت یا غیرقابل پیش بینی داشته باشد. هزینه یابی واقعی عملا تنها گزینه برای تولید محصول قابل تنظیم است که در آن مشتریان ویژگی ها و گزینه های زیادی برای انتخاب در هنگام سفارش دارند. این سفارش ها قابل پیش بینی نیستند و بنابراین با بودجه استاندارد مطابقت ندارند. هزینه یابی واقعی انعطاف پذیری و هزینه یابی دقیق را ارائه می‌دهد، اما هیچ استانداردی برای مقایسه ندارد. این بهترین زمانی است که یک شرکت نتواند ترکیبات یا جابجایی های زیاد سفارشات بالقوه را پیش بینی کند.

جمع بندی

مانند بسیاری از تصمیمات تجاری، اجرا عامل تعیین کننده موفقیت برای این روش های هزینه یابی است. هر دو روش مستلزم نظم و انضباط و دانش سازمان در مورد موارد زیر است:

• آنچه کسب و کار از روش هزینه یابی خود نیاز دارد
• چگونه هزینه ها را به گونه ای گزارش کنیم که فرآیندهای تجاری موجود را تکمیل کند